ruminandus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of rūminor.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ruː.miˈnan.dus/, [ruː.mɪˈnan.dʊs]

Participle

rūminandus m (feminine rūminanda, neuter rūminandum); first/second declension

  1. which is to be ruminated

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rūminandus rūminanda rūminandum rūminandī rūminandae rūminanda
Genitive rūminandī rūminandae rūminandī rūminandōrum rūminandārum rūminandōrum
Dative rūminandō rūminandae rūminandō rūminandīs rūminandīs rūminandīs
Accusative rūminandum rūminandam rūminandum rūminandōs rūminandās rūminanda
Ablative rūminandō rūminandā rūminandō rūminandīs rūminandīs rūminandīs
Vocative rūminande rūminanda rūminandum rūminandī rūminandae rūminanda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.