rudis

Friulian

Noun

rudis

  1. plural of rude

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈru.dis/, [ˈrʊ.dɪs]

Etymology 1

From Proto-Indo-European *Hrew- (to tear up, dig up). Related to rudus.

Adjective

rudis (neuter rude); third declension

  1. rough, raw, uncultivated
  2. unrefined, unskilled, awkward
  3. (New Latin) Used as a specific epithet
Declension

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative rudis rude rudēs rudia
Genitive rudis rudium
Dative rudī rudibus
Accusative rudem rude rudēs
rudīs
rudia
Ablative rudī rudibus
Vocative rudis rude rudēs rudia
Descendants

Etymology 2

Noun

rudis f (genitive rudis); third declension

  1. small stick
  2. foil (given to a gladiator upon his discharge)

Declension

Third declension i-stem, ablative singular in -e or .

Case Singular Plural
Nominative rudis rudēs
Genitive rudis rudium
Dative rudī rudibus
Accusative rudem rudēs
rudīs
Ablative rude
rudī
rudibus
Vocative rudis rudēs

Derived terms

References

  • rudis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rudis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • rudis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • rudis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to be well-informed, erudite: multarum rerum cognitione imbutum esse (opp. litterarum or eruditionis expertem esse or [rerum] rudem esse)
    • to be an inexperienced speaker: rudem, tironem ac rudem (opp. exercitatum) esse in dicendo
    • to have had no experience in war: rei militaris rudem esse
    • (ambiguous) to retire from service: rude donatum esse (Phil. 2. 29)
  • rudis in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
  • rudis in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.