rozrzucić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔzˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/

Verb

rozrzucić pf (imperfective rozrzucać)

  1. to scatter
  2. to disperse

Conjugation
Conjugation of rozrzucić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive rozrzucić
future tense 1st rozrzucę rozrzucimy
2nd rozrzucisz rozrzucicie
3rd rozrzuci rozrzucą
past tense 1st rozrzuciłem rozrzuciłam rozrzuciliśmy rozrzuciłyśmy
2nd rozrzuciłeś rozrzuciłaś rozrzuciliście rozrzuciłyście
3rd rozrzucił rozrzuciła rozrzuciło rozrzucili rozrzuciły
conditional 1st rozrzuciłbym rozrzuciłabym rozrzucilibyśmy rozrzuciłybyśmy
2nd rozrzuciłbyś rozrzuciłabyś rozrzucilibyście rozrzuciłybyście
3rd rozrzuciłby rozrzuciłaby rozrzuciłoby rozrzuciliby rozrzuciłyby
imperative 1st niech rozrzucę rozrzućmy
2nd rozrzuć rozrzućcie
3rd niech rozrzuci niech rozrzucą
passive adjectival participle rozrzucony rozrzucona rozrzucone rozrzuceni rozrzucone
anterior adverbial participle rozrzuciwszy
impersonal past rozrzucono
verbal noun rozrzucenie
  • rozrzutny

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.