rozczarować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /rɔs.t͡ʂaˈrɔ.vat͡ɕ/

Verb

rozczarować pf (imperfective rozczarowywać)

  1. to disappoint (to displease); to underwhelm

Conjugation
Conjugation of rozczarować pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive rozczarować
future tense 1st rozczaruję rozczarujemy
2nd rozczarujesz rozczarujecie
3rd rozczaruje rozczarują
past tense 1st rozczarowałem rozczarowałam rozczarowaliśmy rozczarowałyśmy
2nd rozczarowałeś rozczarowałaś rozczarowaliście rozczarowałyście
3rd rozczarował rozczarowała rozczarowało rozczarowali rozczarowały
conditional 1st rozczarowałbym rozczarowałabym rozczarowalibyśmy rozczarowałybyśmy
2nd rozczarowałbyś rozczarowałabyś rozczarowalibyście rozczarowałybyście
3rd rozczarowałby rozczarowałaby rozczarowałoby rozczarowaliby rozczarowałyby
imperative 1st niech rozczaruję rozczarujmy
2nd rozczaruj rozczarujcie
3rd niech rozczaruje niech rozczarują
passive adjectival participle rozczarowany rozczarowana rozczarowane rozczarowani rozczarowane
anterior adverbial participle rozczarowawszy
impersonal past rozczarowano
verbal noun rozczarowanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.