ronkeli

Finnish

Alternative forms

Etymology

< Swedish krångel (difficulty, complication)

Adjective

ronkeli (comparative ronkelimpi, superlative ronkelein)

  1. (dialectal, colloquial) picky, choosy, demanding

Declension

Inflection of ronkeli (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative ronkeli ronkelit
genitive ronkelin ronkelien
ronkeleiden
ronkeleitten
partitive ronkelia ronkeleita
ronkeleja
illative ronkeliin ronkeleihin
singular plural
nominative ronkeli ronkelit
accusative nom. ronkeli ronkelit
gen. ronkelin
genitive ronkelin ronkelien
ronkeleiden
ronkeleitten
partitive ronkelia ronkeleita
ronkeleja
inessive ronkelissa ronkeleissa
elative ronkelista ronkeleista
illative ronkeliin ronkeleihin
adessive ronkelilla ronkeleilla
ablative ronkelilta ronkeleilta
allative ronkelille ronkeleille
essive ronkelina ronkeleina
translative ronkeliksi ronkeleiksi
instructive ronkelein
abessive ronkelitta ronkeleitta
comitative ronkeleine

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.