rokonuk

Hungarian

Etymology

rokon + -uk (possessive suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈrokonuk]
  • Hyphenation: ro‧ko‧nuk

Noun

rokonuk

  1. third-person plural (single possession) possessive of rokon

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative rokonuk
accusative rokonukat
dative rokonuknak
instrumental rokonukkal
causal-final rokonukért
translative rokonukká
terminative rokonukig
essive-formal rokonukként
essive-modal rokonukul
inessive rokonukban
superessive rokonukon
adessive rokonuknál
illative rokonukba
sublative rokonukra
allative rokonukhoz
elative rokonukból
delative rokonukról
ablative rokonuktól
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.