riitapukari

Finnish

Etymology

riita + pukari

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈriːtɑˌpukɑri/, [ˈriːt̪ɑˌpukɑri]
  • Hyphenation: rii‧ta‧pu‧ka‧ri

Noun

riitapukari

  1. troublemaker, brawler, fire-eater (quarrelsome or belligerent person)

Declension

Inflection of riitapukari (Kotus type 6/paperi, no gradation)
nominative riitapukari riitapukarit
genitive riitapukarin riitapukarien
riitapukareiden
riitapukareitten
partitive riitapukaria riitapukareita
riitapukareja
illative riitapukariin riitapukareihin
singular plural
nominative riitapukari riitapukarit
accusative nom. riitapukari riitapukarit
gen. riitapukarin
genitive riitapukarin riitapukarien
riitapukareiden
riitapukareitten
partitive riitapukaria riitapukareita
riitapukareja
inessive riitapukarissa riitapukareissa
elative riitapukarista riitapukareista
illative riitapukariin riitapukareihin
adessive riitapukarilla riitapukareilla
ablative riitapukarilta riitapukareilta
allative riitapukarille riitapukareille
essive riitapukarina riitapukareina
translative riitapukariksi riitapukareiksi
instructive riitapukarein
abessive riitapukaritta riitapukareitta
comitative riitapukareineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.