reveritus

Latin

Etymology

Perfect participle of revereor

Participle

reveritus m (feminine reverita, neuter reveritum); first/second declension

  1. respected, revered
  2. awestruck

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative reveritus reverita reveritum reveritī reveritae reverita
Genitive reveritī reveritae reveritī reveritōrum reveritārum reveritōrum
Dative reveritō reveritae reveritō reveritīs reveritīs reveritīs
Accusative reveritum reveritam reveritum reveritōs reveritās reverita
Ablative reveritō reveritā reveritō reveritīs reveritīs reveritīs
Vocative reverite reverita reveritum reveritī reveritae reverita
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.