revectus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of revehō.

Participle

revectus m (feminine revecta, neuter revectum); first/second declension

  1. carried back

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative revectus revecta revectum revectī revectae revecta
Genitive revectī revectae revectī revectōrum revectārum revectōrum
Dative revectō revectae revectō revectīs revectīs revectīs
Accusative revectum revectam revectum revectōs revectās revecta
Ablative revectō revectā revectō revectīs revectīs revectīs
Vocative revecte revecta revectum revectī revectae revecta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.