retribuo

Latin

Etymology

re- + tribuo

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /reˈtri.bu.oː/, [rɛˈtrɪ.bʊ.oː]

Verb

retribuō (present infinitive retribuere, perfect active retribuī, supine retribūtum); third conjugation

  1. I give back, return or repay (money)
  2. I recompense

Inflection

   Conjugation of retribuo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present retribuō retribuis retribuit retribuimus retribuitis retribuunt
imperfect retribuēbam retribuēbās retribuēbat retribuēbāmus retribuēbātis retribuēbant
future retribuam retribuēs retribuet retribuēmus retribuētis retribuent
perfect retribuī retribuistī retribuit retribuimus retribuistis retribuērunt, retribuēre
pluperfect retribueram retribuerās retribuerat retribuerāmus retribuerātis retribuerant
future perfect retribuerō retribueris retribuerit retribuerimus retribueritis retribuerint
passive present retribuor retribueris, retribuere retribuitur retribuimur retribuiminī retribuuntur
imperfect retribuēbar retribuēbāris, retribuēbāre retribuēbātur retribuēbāmur retribuēbāminī retribuēbantur
future retribuar retribuēris, retribuēre retribuētur retribuēmur retribuēminī retribuentur
perfect retribūtus + present active indicative of sum
pluperfect retribūtus + imperfect active indicative of sum
future perfect retribūtus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present retribuam retribuās retribuat retribuāmus retribuātis retribuant
imperfect retribuerem retribuerēs retribueret retribuerēmus retribuerētis retribuerent
perfect retribuerim retribuerīs retribuerit retribuerimus retribueritis retribuerint
pluperfect retribuissem retribuissēs retribuisset retribuissēmus retribuissētis retribuissent
passive present retribuar retribuāris, retribuāre retribuātur retribuāmur retribuāminī retribuantur
imperfect retribuerer retribuerēris, retribuerēre retribuerētur retribuerēmur retribuerēminī retribuerentur
perfect retribūtus + present active subjunctive of sum
pluperfect retribūtus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present retribue retribuite
future retribuitō retribuitō retribuitōte retribuuntō
passive present retribuere retribuiminī
future retribuitor retribuitor retribuuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives retribuere retribuisse retribūtūrus esse retribuī retribūtus esse retribūtum īrī
participles retribuēns retribūtūrus retribūtus retribuendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
retribuere retribuendī retribuendō retribuendum retribūtum retribūtū

Descendants

References

  • retribuo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • retribuo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • retribuo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette

Portuguese

Verb

retribuo

  1. first-person singular (eu) present indicative of retribuir
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.