retecturus

Latin

Etymology

Future active participle of retegō.

Participle

retēctūrus m (feminine retēctūra, neuter retēctūrum); first/second declension

  1. about to uncover

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative retēctūrus retēctūra retēctūrum retēctūrī retēctūrae retēctūra
Genitive retēctūrī retēctūrae retēctūrī retēctūrōrum retēctūrārum retēctūrōrum
Dative retēctūrō retēctūrae retēctūrō retēctūrīs retēctūrīs retēctūrīs
Accusative retēctūrum retēctūram retēctūrum retēctūrōs retēctūrās retēctūra
Ablative retēctūrō retēctūrā retēctūrō retēctūrīs retēctūrīs retēctūrīs
Vocative retēctūre retēctūra retēctūrum retēctūrī retēctūrae retēctūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.