resuscitaturus

Latin

Etymology

Future active participle of resuscitō

Participle

resuscitātūrus m (feminine resuscitātūra, neuter resuscitātūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative resuscitātūrus resuscitātūra resuscitātūrum resuscitātūrī resuscitātūrae resuscitātūra
Genitive resuscitātūrī resuscitātūrae resuscitātūrī resuscitātūrōrum resuscitātūrārum resuscitātūrōrum
Dative resuscitātūrō resuscitātūrae resuscitātūrō resuscitātūrīs resuscitātūrīs resuscitātūrīs
Accusative resuscitātūrum resuscitātūram resuscitātūrum resuscitātūrōs resuscitātūrās resuscitātūra
Ablative resuscitātūrō resuscitātūrā resuscitātūrō resuscitātūrīs resuscitātūrīs resuscitātūrīs
Vocative resuscitātūre resuscitātūra resuscitātūrum resuscitātūrī resuscitātūrae resuscitātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.