restinguo

Latin

Etymology

re- + stinguō

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /resˈtin.ɡʷoː/, [rɛsˈtɪŋ.ɡʷoː]

Verb

restinguō (present infinitive restinguere, perfect active restīnxī, supine restīnctum); third conjugation

  1. I put out, quench or extinguish
  2. I annihilate

Inflection

   Conjugation of restinguo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present restinguō restinguis restinguit restinguimus restinguitis restinguunt
imperfect restinguēbam restinguēbās restinguēbat restinguēbāmus restinguēbātis restinguēbant
future restinguam restinguēs restinguet restinguēmus restinguētis restinguent
perfect restīnxī restīnxistī restīnxit restīnximus restīnxistis restīnxērunt, restīnxēre
pluperfect restīnxeram restīnxerās restīnxerat restīnxerāmus restīnxerātis restīnxerant
future perfect restīnxerō restīnxeris restīnxerit restīnxerimus restīnxeritis restīnxerint
passive present restinguor restingueris, restinguere restinguitur restinguimur restinguiminī restinguuntur
imperfect restinguēbar restinguēbāris, restinguēbāre restinguēbātur restinguēbāmur restinguēbāminī restinguēbantur
future restinguar restinguēris, restinguēre restinguētur restinguēmur restinguēminī restinguentur
perfect restīnctus + present active indicative of sum
pluperfect restīnctus + imperfect active indicative of sum
future perfect restīnctus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present restinguam restinguās restinguat restinguāmus restinguātis restinguant
imperfect restinguerem restinguerēs restingueret restinguerēmus restinguerētis restinguerent
perfect restīnxerim restīnxerīs restīnxerit restīnxerimus restīnxeritis restīnxerint
pluperfect restīnxissem restīnxissēs restīnxisset restīnxissēmus restīnxissētis restīnxissent
passive present restinguar restinguāris, restinguāre restinguātur restinguāmur restinguāminī restinguantur
imperfect restinguerer restinguerēris, restinguerēre restinguerētur restinguerēmur restinguerēminī restinguerentur
perfect restīnctus + present active subjunctive of sum
pluperfect restīnctus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present restingue restinguite
future restinguitō restinguitō restinguitōte restinguuntō
passive present restinguere restinguiminī
future restinguitor restinguitor restinguuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives restinguere restīnxisse restīnctūrus esse restinguī restīnctus esse restīnctum īrī
participles restinguēns restīnctūrus restīnctus restinguendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
restinguere restinguendī restinguendō restinguendum restīnctum restīnctū

References

  • restinguo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • restinguo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • restinguo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • to damp, chill enthusiasm: ardorem animi restinguere
    • to stifle, drown one's hatred: odium restinguere, exstinguere
    • to calm one's anger: iram restinguere, sedare
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.