reppertus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of repperiō.

Participle

reppertus m (feminine repperta, neuter reppertum); first/second declension

  1. Alternative form of repertus

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative reppertus repperta reppertum reppertī reppertae repperta
Genitive reppertī reppertae reppertī reppertōrum reppertārum reppertōrum
Dative reppertō reppertae reppertō reppertīs reppertīs reppertīs
Accusative reppertum reppertam reppertum reppertōs reppertās repperta
Ablative reppertō reppertā reppertō reppertīs reppertīs reppertīs
Vocative repperte repperta reppertum reppertī reppertae repperta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.