repercutio

See also: repercutió

Latin

Etymology

From re- + percutiō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /re.perˈku.ti.oː/, [rɛ.pɛrˈkʊ.ti.oː]

Verb

repercutiō (present infinitive repercutere, perfect active repercussī, supine repercussum); third conjugation iō-variant

  1. I rebound, reflect
  2. I reverberate, resound

Conjugation

   Conjugation of repercutiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present repercutiō repercutis repercutit repercutimus repercutitis repercutiunt
imperfect repercutiēbam repercutiēbās repercutiēbat repercutiēbāmus repercutiēbātis repercutiēbant
future repercutiam repercutiēs repercutiet repercutiēmus repercutiētis repercutient
perfect repercussī repercussistī repercussit repercussimus repercussistis repercussērunt, repercussēre
pluperfect repercusseram repercusserās repercusserat repercusserāmus repercusserātis repercusserant
future perfect repercusserō repercusseris repercusserit repercusserimus repercusseritis repercusserint
passive present repercutior repercuteris, repercutere repercutitur repercutimur repercutiminī repercutiuntur
imperfect repercutiēbar repercutiēbāris, repercutiēbāre repercutiēbātur repercutiēbāmur repercutiēbāminī repercutiēbantur
future repercutiar repercutiēris, repercutiēre repercutiētur repercutiēmur repercutiēminī repercutientur
perfect repercussus + present active indicative of sum
pluperfect repercussus + imperfect active indicative of sum
future perfect repercussus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present repercutiam repercutiās repercutiat repercutiāmus repercutiātis repercutiant
imperfect repercuterem repercuterēs repercuteret repercuterēmus repercuterētis repercuterent
perfect repercusserim repercusserīs repercusserit repercusserīmus repercusserītis repercusserint
pluperfect repercussissem repercussissēs repercussisset repercussissēmus repercussissētis repercussissent
passive present repercutiar repercutiāris, repercutiāre repercutiātur repercutiāmur repercutiāminī repercutiantur
imperfect repercuterer repercuterēris, repercuterēre repercuterētur repercuterēmur repercuterēminī repercuterentur
perfect repercussus + present active subjunctive of sum
pluperfect repercussus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present repercute repercutite
future repercutitō repercutitō repercutitōte repercutiuntō
passive present repercutere repercutiminī
future repercutitor repercutitor repercutiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives repercutere repercussisse repercussūrus esse repercutī repercussus esse repercussum īrī
participles repercutiēns repercussūrus repercussus repercutiendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
repercutiendī repercutiendō repercutiendum repercutiendō repercussum repercussū

Descendants

References

  • repercutio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • repercutio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • repercutio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.