renuntiatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of renuntiō.

Participle

renuntiātus m (feminine renuntiāta, neuter renuntiātum); first/second declension

  1. reported or announced
  2. rejected, retracted or revoked

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative renuntiātus renuntiāta renuntiātum renuntiātī renuntiātae renuntiāta
Genitive renuntiātī renuntiātae renuntiātī renuntiātōrum renuntiātārum renuntiātōrum
Dative renuntiātō renuntiātae renuntiātō renuntiātīs renuntiātīs renuntiātīs
Accusative renuntiātum renuntiātam renuntiātum renuntiātōs renuntiātās renuntiāta
Ablative renuntiātō renuntiātā renuntiātō renuntiātīs renuntiātīs renuntiātīs
Vocative renuntiāte renuntiāta renuntiātum renuntiātī renuntiātae renuntiāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.