rememoratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of rememoror.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /re.me.moˈraː.tus/, [rɛ.mɛ.mɔˈraː.tʊs]

Participle

rememorātus m (feminine rememorāta, neuter rememorātum); first/second declension

  1. remembered again
  2. called to mind

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rememorātus rememorāta rememorātum rememorātī rememorātae rememorāta
Genitive rememorātī rememorātae rememorātī rememorātōrum rememorātārum rememorātōrum
Dative rememorātō rememorātae rememorātō rememorātīs rememorātīs rememorātīs
Accusative rememorātum rememorātam rememorātum rememorātōs rememorātās rememorāta
Ablative rememorātō rememorātā rememorātō rememorātīs rememorātīs rememorātīs
Vocative rememorāte rememorāta rememorātum rememorātī rememorātae rememorāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.