relinquendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of relinquō (abandon, relinquish).

Participle

relinquendus m (feminine relinquenda, neuter relinquendum); first/second declension

  1. which is to be abandoned, which is to be relinquished

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative relinquendus relinquenda relinquendum relinquendī relinquendae relinquenda
Genitive relinquendī relinquendae relinquendī relinquendōrum relinquendārum relinquendōrum
Dative relinquendō relinquendae relinquendō relinquendīs relinquendīs relinquendīs
Accusative relinquendum relinquendam relinquendum relinquendōs relinquendās relinquenda
Ablative relinquendō relinquendā relinquendō relinquendīs relinquendīs relinquendīs
Vocative relinquende relinquenda relinquendum relinquendī relinquendae relinquenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.