refracturus

Latin

Etymology

Future active participle of rēfringō

Participle

rēfractūrus m (feminine rēfractūra, neuter rēfractūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rēfractūrus rēfractūra rēfractūrum rēfractūrī rēfractūrae rēfractūra
Genitive rēfractūrī rēfractūrae rēfractūrī rēfractūrōrum rēfractūrārum rēfractūrōrum
Dative rēfractūrō rēfractūrae rēfractūrō rēfractūrīs rēfractūrīs rēfractūrīs
Accusative rēfractūrum rēfractūram rēfractūrum rēfractūrōs rēfractūrās rēfractūra
Ablative rēfractūrō rēfractūrā rēfractūrō rēfractūrīs rēfractūrīs rēfractūrīs
Vocative rēfractūre rēfractūra rēfractūrum rēfractūrī rēfractūrae rēfractūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.