reducturus

Latin

Etymology

Future active participle of redūcō.

Participle

reductūrus m (feminine reductūra, neuter reductūrum); first/second declension

  1. about to restore, reform, reduce

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative reductūrus reductūra reductūrum reductūrī reductūrae reductūra
Genitive reductūrī reductūrae reductūrī reductūrōrum reductūrārum reductūrōrum
Dative reductūrō reductūrae reductūrō reductūrīs reductūrīs reductūrīs
Accusative reductūrum reductūram reductūrum reductūrōs reductūrās reductūra
Ablative reductūrō reductūrā reductūrō reductūrīs reductūrīs reductūrīs
Vocative reductūre reductūra reductūrum reductūrī reductūrae reductūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.