recipiens
Latin
Etymology
Present active participle of recipiō (“take back; receive”).
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | recipiēns | recipiēns | recipientēs | recipientia | |
Genitive | recipientis | recipientis | recipientium | recipientium | |
Dative | recipientī | recipientī | recipientibus | recipientibus | |
Accusative | recipientem | recipiēns | recipientēs, recipientīs | recipientia | |
Ablative | recipiente, recipientī1 | recipiente, recipientī1 | recipientibus | recipientibus | |
Vocative | recipiēns | recipiēns | recipientēs | recipientia |
1When used purely as an adjective.
Descendants
(all borrowed)
- Catalan: recipient
- English: recipient
- French: récipient
- Italian: recipiente
- Portuguese: recipiente
- Romanian: recipient
- Spanish: recipiente
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.