rechtsstaat

See also: Rechtsstaat

Dutch

Alternative forms
  • rechtstaat (uncommon)

Etymology

Around the 1860s. From recht +‎ -s- +‎ staat, calque of German Rechtsstaat.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrɛxt.staːt/
  • Audio(file)
  • Hyphenation: rechts‧staat

Noun

rechtsstaat m (plural rechtsstaten, diminutive rechtsstaatje n)

  1. nation of laws, constitutional state, (state which has rule of law)
    • ca. 1866, "De Pruisische landdag van 1865", in Wetenschappelijke bladen, page 438.
      Wie nu zal een ware vertegenwoordiging van het volk vinden in zulk een vergadering, waar het redeneerend en reflecterende element zoo onmisbaar de overhand heeft, en vooral het juridiesch element den meest beslissenden invloed op de discussiën moet uitoefenen, juist alsof de zooveel besproken “rechtsstaat” in de praktijk een juristen-staat moest worden.
      (please add an English translation of this quote)
    Veel rechtsstaten sloten geen uitleveringsverdrag met deze dictatuur.
    Many nations of laws didn't sign extradition treaties with this dictatorship.

Derived terms
  • rechtsstatelijk

Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.