realizmus

Hungarian

Etymology

From German Realismus, from French réalisme, from Medieval Latin realismus.[1] With -izmus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈrɛɒlizmuʃ]
  • Hyphenation: re‧a‧liz‧mus

Noun

realizmus (plural realizmusok)

  1. realism

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative realizmus realizmusok
accusative realizmust realizmusokat
dative realizmusnak realizmusoknak
instrumental realizmussal realizmusokkal
causal-final realizmusért realizmusokért
translative realizmussá realizmusokká
terminative realizmusig realizmusokig
essive-formal realizmusként realizmusokként
essive-modal
inessive realizmusban realizmusokban
superessive realizmuson realizmusokon
adessive realizmusnál realizmusoknál
illative realizmusba realizmusokba
sublative realizmusra realizmusokra
allative realizmushoz realizmusokhoz
elative realizmusból realizmusokból
delative realizmusról realizmusokról
ablative realizmustól realizmusoktól
Possessive forms of realizmus
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. realizmusom realizmusaim
2nd person sing. realizmusod realizmusaid
3rd person sing. realizmusa realizmusai
1st person plural realizmusunk realizmusaink
2nd person plural realizmusotok realizmusaitok
3rd person plural realizmusuk realizmusaik

Derived terms

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.