ratkeama

Finnish

Etymology

ratketa + -ma

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑtkeɑmɑ/, [ˈrɑt̪ke̞ɑmɑ]
  • Hyphenation: rat‧ke‧a‧ma

Noun

ratkeama

  1. rip, tear, rent, split

Declension

Inflection of ratkeama (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative ratkeama ratkeamat
genitive ratkeaman ratkeamien
partitive ratkeamaa ratkeamia
illative ratkeamaan ratkeamiin
singular plural
nominative ratkeama ratkeamat
accusative nom. ratkeama ratkeamat
gen. ratkeaman
genitive ratkeaman ratkeamien
ratkeamainrare
partitive ratkeamaa ratkeamia
inessive ratkeamassa ratkeamissa
elative ratkeamasta ratkeamista
illative ratkeamaan ratkeamiin
adessive ratkeamalla ratkeamilla
ablative ratkeamalta ratkeamilta
allative ratkeamalle ratkeamille
essive ratkeamana ratkeamina
translative ratkeamaksi ratkeamiksi
instructive ratkeamin
abessive ratkeamatta ratkeamitta
comitative ratkeamineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.