rationalis

Latin

Etymology

ratiō + -ālis

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ra.ti.oːˈnaː.lis/, [ra.ti.oːˈnaː.lɪs]

Adjective

ratiōnālis (neuter ratiōnāle); third declension

  1. accounts (attributive)
  2. rational, reasonable, of or possessing reason
  3. that has a ratio
  4. syllogistic

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative ratiōnālis ratiōnāle ratiōnālēs ratiōnālia
Genitive ratiōnālis ratiōnālium
Dative ratiōnālī ratiōnālibus
Accusative ratiōnālem ratiōnāle ratiōnālēs, ratiōnālīs ratiōnālia
Ablative ratiōnālī ratiōnālibus
Vocative ratiōnālis ratiōnāle ratiōnālēs ratiōnālia

Descendants

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.