rantalintu

Finnish

Etymology

ranta + lintu

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɑntɑˌlintu/, [ˈrɑnt̪ɑˌlint̪u]
  • Hyphenation: ran‧ta‧lin‧tu

Noun

rantalintu

  1. any bird of the order Charadriiformes
  2. (in the plural) the order Charadriiformes

Declension

Inflection of rantalintu (Kotus type 1/valo, nt-nn gradation)
nominative rantalintu rantalinnut
genitive rantalinnun rantalintujen
partitive rantalintua rantalintuja
illative rantalintuun rantalintuihin
singular plural
nominative rantalintu rantalinnut
accusative nom. rantalintu rantalinnut
gen. rantalinnun
genitive rantalinnun rantalintujen
partitive rantalintua rantalintuja
inessive rantalinnussa rantalinnuissa
elative rantalinnusta rantalinnuista
illative rantalintuun rantalintuihin
adessive rantalinnulla rantalinnuilla
ablative rantalinnulta rantalinnuilta
allative rantalinnulle rantalinnuille
essive rantalintuna rantalintuina
translative rantalinnuksi rantalinnuiksi
instructive rantalinnuin
abessive rantalinnutta rantalinnuitta
comitative rantalintuineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.