ranić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈra.ɲit͡ɕ/

Verb

ranić impf (perfective zranić)

  1. (transitive) to wound, to injure

Conjugation
Conjugation of ranić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive ranić
present tense 1st ranię ranimy
2nd ranisz ranicie
3rd rani ranią
past tense 1st raniłem raniłam raniliśmy raniłyśmy
2nd raniłeś raniłaś raniliście raniłyście
3rd ranił raniła raniło ranili raniły
future tense 1st będę ranił1 będę raniła1 będziemy ranili1 będziemy raniły1
2nd będziesz ranił1 będziesz raniła1 będziecie ranili1 będziecie raniły1
3rd będzie ranił1 będzie raniła1 będzie raniło1 będą ranili1 będą raniły1
conditional 1st raniłbym raniłabym ranilibyśmy raniłybyśmy
2nd raniłbyś raniłabyś ranilibyście raniłybyście
3rd raniłby raniłaby raniłoby raniliby raniłyby
imperative 1st — rańmy
2nd rań rańcie
3rd niech rani niech ranią
active adjectival participle raniący raniąca raniące raniący raniące
passive adjectival participle raniony raniona ranione ranieni ranione
contemporary adverbial participle raniąc
impersonal past raniono
verbal noun ranienie
1 or: będę ranić, będziesz ranić etc.

Further reading
  • ranić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.