rangú

Hungarian

Etymology

rang + (adjective-forming suffix)

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈrɒŋɡuː]
  • Hyphenation: ran‧gú

Adjective

rangú (not comparable)

  1. -ranking, -rate
    magas rangúhigh-ranking

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative rangú rangúak
accusative rangút rangúakat
dative rangúnak rangúaknak
instrumental rangúval rangúakkal
causal-final rangúért rangúakért
translative rangúvá rangúakká
terminative rangúig rangúakig
essive-formal rangúként rangúakként
essive-modal
inessive rangúban rangúakban
superessive rangún rangúakon
adessive rangúnál rangúaknál
illative rangúba rangúakba
sublative rangúra rangúakra
allative rangúhoz rangúakhoz
elative rangúból rangúakból
delative rangúról rangúakról
ablative rangútól rangúaktól

Derived terms


Irish

Noun

rangú m (genitive singular rangaithe)

  1. verbal noun of rangaigh
  2. classification; grading, assortment

Declension

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.