rajtigi

Esperanto

Etymology

From rajto +‎ -igi.

Pronunciation
  • IPA(key): /rajtˈiɡi/
  • Hyphenation: rajt‧i‧gi
  • Rhymes: -iɡi

Verb

rajtigi (present rajtigas, past rajtigis, future rajtigos, conditional rajtigus, volitive rajtigu)

  1. (transitive) to authorize

Conjugation
Conjugation of rajtigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense rajtigas rajtigis rajtigos
active participle rajtiganta rajtigantaj rajtiginta rajtigintaj rajtigonta rajtigontaj
acc. rajtigantan rajtigantajn rajtigintan rajtigintajn rajtigontan rajtigontajn
passive participle rajtigata rajtigataj rajtigita rajtigitaj rajtigota rajtigotaj
acc. rajtigatan rajtigatajn rajtigitan rajtigitajn rajtigotan rajtigotajn
nominal active participle rajtiganto rajtigantoj rajtiginto rajtigintoj rajtigonto rajtigontoj
acc. rajtiganton rajtigantojn rajtiginton rajtigintojn rajtigonton rajtigontojn
nominal passive participle rajtigato rajtigatoj rajtigito rajtigitoj rajtigoto rajtigotoj
acc. rajtigaton rajtigatojn rajtigiton rajtigitojn rajtigoton rajtigotojn
adverbial active participle rajtigante rajtiginte rajtigonte
adverbial passive participle rajtigate rajtigite rajtigote
infinitive rajtigi imperative rajtigu conditional rajtigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.