radzić sobie

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *raditi.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈra.d͡ʑit͡ɕ ˈsɔ.bʲɛ/
  • Audio(file)

Verb

radzić sobie impf (perfective poradzić sobie)

  1. (intransitive) to cope

Conjugation
Conjugation of radzić impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive radzić
present tense 1st radzę radzimy
2nd radzisz radzicie
3rd radzi radzą
past tense 1st radziłem radziłam radziliśmy radziłyśmy
2nd radziłeś radziłaś radziliście radziłyście
3rd radził radziła radziło radzili radziły
future tense 1st będę radził1 będę radziła1 będziemy radzili1 będziemy radziły1
2nd będziesz radził1 będziesz radziła1 będziecie radzili1 będziecie radziły1
3rd będzie radził1 będzie radziła1 będzie radziło1 będą radzili1 będą radziły1
conditional 1st radziłbym radziłabym radzilibyśmy radziłybyśmy
2nd radziłbyś radziłabyś radzilibyście radziłybyście
3rd radziłby radziłaby radziłoby radziliby radziłyby
imperative 1st — radźmy
2nd radź radźcie
3rd niech radzi niech radzą
active adjectival participle radzący radząca radzące radzący radzące
contemporary adverbial participle radząc
impersonal past radzono
verbal noun radzenie
1 or: będę radzić, będziesz radzić etc.
Derived terms
  • (verb) zaradzić (“to remedy”)

Synonyms
  • (to cope): dawać sobie radę
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.