quadrus

Latin

Etymology

Post-classically attested, thus perhaps a back-formation from quadrō. See also quattuor, quārtus.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈkʷa.drus/, [ˈkʷa.drʊs]

Adjective

quadrus (feminine quadra, neuter quadrum); first/second declension

  1. square

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative quadrus quadra quadrum quadrī quadrae quadra
Genitive quadrī quadrae quadrī quadrōrum quadrārum quadrōrum
Dative quadrō quadrae quadrō quadrīs quadrīs quadrīs
Accusative quadrum quadram quadrum quadrōs quadrās quadra
Ablative quadrō quadrā quadrō quadrīs quadrīs quadrīs
Vocative quadre quadra quadrum quadrī quadrae quadra

Derived terms

Descendants

References

  • quadrus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • quadrus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • quadrus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Sihler, Andrew L. (1995) New Comparative Grammar of Greek and Latin, Oxford, New York: Oxford University Press, →ISBN
  • De Vaan, Michiel (2008), “quattuor”, in Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7), Leiden, Boston: Brill, page 505
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.