pukać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpu.kat͡ɕ/

Verb

pukać impf (perfective puknąć)

  1. to knock (e.g. on the door)

Conjugation
Conjugation of pukać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive pukać
present tense 1st pukam pukamy
2nd pukasz pukacie
3rd puka pukają
past tense 1st pukałem pukałam pukaliśmy pukałyśmy
2nd pukałeś pukałaś pukaliście pukałyście
3rd pukał pukała pukało pukali pukały
future tense 1st będę pukał1 będę pukała1 będziemy pukali1 będziemy pukały1
2nd będziesz pukał1 będziesz pukała1 będziecie pukali1 będziecie pukały1
3rd będzie pukał1 będzie pukała1 będzie pukało1 będą pukali1 będą pukały1
conditional 1st pukałbym pukałabym pukalibyśmy pukałybyśmy
2nd pukałbyś pukałabyś pukalibyście pukałybyście
3rd pukałby pukałaby pukałoby pukaliby pukałyby
imperative 1st — pukajmy
2nd pukaj pukajcie
3rd niech puka niech pukają
active adjectival participle pukający pukająca pukające pukający pukające
passive adjectival participle pukany pukana pukane pukani pukane
contemporary adverbial participle pukając
impersonal past pukano
verbal noun pukanie
1 or: będę pukać, będziesz pukać etc.

Further reading
  • pukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.