puikea

Finnish

(index pu)

Pronunciation
  • Hyphenation: pui‧ke‧a
  • IPA(key): /ˈpuikeɑ/
Ovate leaf form.

Adjective

puikea (comparative puikeampi, superlative puikein)

  1. (botany) ovate (oval, with widest part near the base)

Declension
Inflection of puikea (Kotus type 15/korkea, no gradation)
nominative puikea puikeat
genitive puikean puikeiden
puikeitten
partitive puikeaa
puikeata		 puikeita
illative puikeaan puikeisiin
puikeihin
singular plural
nominative puikea puikeat
accusative nom. puikea puikeat
gen. puikean
genitive puikean puikeiden
puikeitten
puikeainrare
partitive puikeaa
puikeata		 puikeita
inessive puikeassa puikeissa
elative puikeasta puikeista
illative puikeaan puikeisiin
puikeihin
adessive puikealla puikeilla
ablative puikealta puikeilta
allative puikealle puikeille
essive puikeana puikeina
translative puikeaksi puikeiksi
instructive — puikein
abessive puikeatta puikeitta
comitative — puikeine

Hypernyms

Derived terms

Anagrams
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.