puca

• IPA^(key): /ˈput͡sa/
• Hyphenation: pu‧ca
• Rhymes: -ut͡sa

puca (accusative singular pucan, plural pucaj, accusative plural pucajn)

1. (literary) tacky
   • Garbhan Macaoidh, "Ho, tempoj! Ho, moroj!", Monato:

     Domaĝe, ke ne nur Eŭropo sed ankaŭ ĉiu parto de nia mondo entuziasme kaj senkritike malfermas siajn pordojn al la plej banalaj, trivialaj, strasaj, pucaj, kiĉaj kaj malutilaj elementoj de tiu iam esperplena nova mondo.

     A pity that not only Europe but also every part of our world enthusiastically and uncritically opens its doors to the most banal, trivial, phony, tacky, kitsch and harmful elements of this once hopeful new world.

   • 2000, Viktor Sapoĵnikov, translator, "Resurekto: Fragmento el la romano de Lev Tolstoj", La ondo de Esperanto:

     surmeto de puca silka robo nudiganta la korpon

     putting on a tacky silk robe exposing the body

   • 2013, Jorge Camacho, "Carlo Minnaja", En la profundo:

     vi varme subtenas[...]
     geparon da blufaj amikoj
     (delire ĉikanaj kaj pucaj)
     sen ajna kritik', malhoneste

     you warmly support[...]
     a mixed pair of sycophantic friends
     (deliriously annoying and tacky)
     without any criticism, dishonestly

• kiĉa

• IPA^(key): /ˈpˠʊkə/

puca m (genitive singular puca, nominative plural pucaí)

1. Cois Fharraige form of paca

• "puca" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.

From Proto-Germanic *pūkô (“a goblin, spook”), from Proto-Indo-European *(s)pāuǵ-, *(s)pāug- (“brilliance, spectre”). Cognate with Old Norse púki (dialectal Swedish puke (“devil”)), Middle Low German spōk, spūk (“apparition, ghost”), Middle Dutch spooc (“apparition, ghost”) (Dutch spook), Middle High German gespük (“a haunting”) (German Spuk). More at spook.

• IPA^(key): /ˈpuːkɑ/

pūca m

1. goblin, demon
2. a mischievous spirit

• pūcel

• Middle English: puke
  • English: puck

pȕca f (Cyrillic spelling пу̏ца)

1. (Kajkavian) girl

   Synonyms: cȕra, djèvōjka