próżny
Polish
Etymology
From Proto-Slavic *porzdьnъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpruʐ.nɨ/
Audio (file)
Adjective
próżny m (comparative bardziej próżny or próżniejszy, superlative najbardziej próżny or najpróżniejszy, adverb próżno)
- vain, vainglorious
- empty, void
- Synonym: pusty
- fruitless, futile, unavailing
Declension
declension of próżny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
| nominative, vocative | próżny | próżne | próżna | próżni | próżne | ||
| genitive | próżnego | próżnej | próżnych | ||||
| dative | próżnemu | próżnym | |||||
| accusative | próżnego | próżny | próżne | próżną | próżnych | próżne | |
| instrumental | próżnym | próżnymi | |||||
| locative | próżnej | próżnych | |||||
Further reading
- próżny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.