przodować

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /pʂɔˈdɔ.vat͡ɕ/

Verb

przodować impf

  1. to lead (to be more advanced)

Conjugation
Conjugation of przodować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive przodować
present tense 1st przoduję przodujemy
2nd przodujesz przodujecie
3rd przoduje przodują
past tense 1st przodowałem przodowałam przodowaliśmy przodowałyśmy
2nd przodowałeś przodowałaś przodowaliście przodowałyście
3rd przodował przodowała przodowało przodowali przodowały
future tense 1st będę przodował1 będę przodowała1 będziemy przodowali1 będziemy przodowały1
2nd będziesz przodował1 będziesz przodowała1 będziecie przodowali1 będziecie przodowały1
3rd będzie przodował1 będzie przodowała1 będzie przodowało1 będą przodowali1 będą przodowały1
conditional 1st przodowałbym przodowałabym przodowalibyśmy przodowałybyśmy
2nd przodowałbyś przodowałabyś przodowalibyście przodowałybyście
3rd przodowałby przodowałaby przodowałoby przodowaliby przodowałyby
imperative 1st — przodujmy
2nd przoduj przodujcie
3rd niech przoduje niech przodują
active adjectival participle przodujący przodująca przodujące przodujący przodujące
contemporary adverbial participle przodując
impersonal past przodowano
verbal noun przodowanie
1 or: będę przodować, będziesz przodować etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.