prospiciens
Latin
Etymology
Present participle of prōspiciō.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | prōspiciēns | prōspiciēns | prōspicientēs | prōspicientia | |
Genitive | prōspicientis | prōspicientis | prōspicientium | prōspicientium | |
Dative | prōspicientī | prōspicientī | prōspicientibus | prōspicientibus | |
Accusative | prōspicientem | prōspiciēns | prōspicientēs | prōspicientia | |
Ablative | prōspicientī | prōspicientī | prōspicientibus | prōspicientibus | |
Vocative | prōspiciēns | prōspiciēns | prōspicientēs | prōspicientia |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.