propositum

Latin

Participle

prōpositum

  1. nominative neuter singular of prōpositus
  2. accusative masculine singular of prōpositus
  3. accusative neuter singular of prōpositus
  4. vocative neuter singular of prōpositus

References

  • propositum in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • propositum in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • propositum in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • propositum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) to be exposed to the assaults of fate: fortunae telis propositum esse
    • (ambiguous) I intend, propose to..: propositum est mihi c. Inf.
    • (ambiguous) to abide by one's resolution: propositum, consilium tenere (opp. a proposito deterreri)
    • (ambiguous) to carry out one's plan: propositum assequi, peragere
    • (ambiguous) to persevere in one's resolve: in proposito susceptoque consilio permanere
    • (ambiguous) to digress, deviate: digredi (a proposito) (De Or. 2. 77. 311)
    • (ambiguous) a theme, subject proposed for discussion: id quod (mihi) propositum est
    • (ambiguous) a theme, subject proposed for discussion: res proposita
    • (ambiguous) to digress from the point at issue: a proposito aberrare, declinare, deflectere, digredi, egredi
    • (ambiguous) to come back to the point: ad propositum reverti, redire
    • (ambiguous) the task I have put before myself is..: mihi propositum est c. Inf. (or mihi proposui, ut)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.