pronuntiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of prōnūntiō (“announce”).
Participle
prōnūntiātus m (feminine prōnūntiāta, neuter prōnūntiātum); first/second declension
- proclaimed, having been proclaimed, declared, having been declared, announced, having been announced
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | prōnūntiātus | prōnūntiāta | prōnūntiātum | prōnūntiātī | prōnūntiātae | prōnūntiāta | |
Genitive | prōnūntiātī | prōnūntiātae | prōnūntiātī | prōnūntiātōrum | prōnūntiātārum | prōnūntiātōrum | |
Dative | prōnūntiātō | prōnūntiātae | prōnūntiātō | prōnūntiātīs | prōnūntiātīs | prōnūntiātīs | |
Accusative | prōnūntiātum | prōnūntiātam | prōnūntiātum | prōnūntiātōs | prōnūntiātās | prōnūntiāta | |
Ablative | prōnūntiātō | prōnūntiātā | prōnūntiātō | prōnūntiātīs | prōnūntiātīs | prōnūntiātīs | |
Vocative | prōnūntiāte | prōnūntiāta | prōnūntiātum | prōnūntiātī | prōnūntiātae | prōnūntiāta |
References
- pronuntiatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- pronuntiatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.