prolatatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of prōlātō.

Participle

prōlātātus m (feminine prōlātāta, neuter prōlātātum); first/second declension

  1. lengthened, enlarged, prolonged

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative prōlātātus prōlātāta prōlātātum prōlātātī prōlātātae prōlātāta
Genitive prōlātātī prōlātātae prōlātātī prōlātātōrum prōlātātārum prōlātātōrum
Dative prōlātātō prōlātātae prōlātātō prōlātātīs prōlātātīs prōlātātīs
Accusative prōlātātum prōlātātam prōlātātum prōlātātōs prōlātātās prōlātāta
Ablative prōlātātō prōlātātā prōlātātō prōlātātīs prōlātātīs prōlātātīs
Vocative prōlātāte prōlātāta prōlātātum prōlātātī prōlātātae prōlātāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.