premens

Latin

Etymology

Present participle of premō.

Participle

premēns m, f, n (genitive prementis); third declension

  1. pressing
  2. pursuing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative premēns premēns prementēs prementia
Genitive prementis prementis prementium prementium
Dative prementī prementī prementibus prementibus
Accusative prementem premēns prementēs, prementīs prementia
Ablative premente, prementī1 premente, prementī1 prementibus prementibus
Vocative premēns premēns prementēs prementia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.