praetermissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praetermittō.

Participle

praetermissus m (feminine praetermissa, neuter praetermissum); first/second declension

  1. permitted, neglected, overlooked

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praetermissus praetermissa praetermissum praetermissī praetermissae praetermissa
Genitive praetermissī praetermissae praetermissī praetermissōrum praetermissārum praetermissōrum
Dative praetermissō praetermissae praetermissō praetermissīs praetermissīs praetermissīs
Accusative praetermissum praetermissam praetermissum praetermissōs praetermissās praetermissa
Ablative praetermissō praetermissā praetermissō praetermissīs praetermissīs praetermissīs
Vocative praetermisse praetermissa praetermissum praetermissī praetermissae praetermissa

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.