praestaturus

Latin

Etymology

Future active participle of praestō.

Participle

praestātūrus (feminine praestātūra, neuter praestātūrum); first/second-declension participle

  1. about to excell

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praestātūrus praestātūra praestātūrum praestātūrī praestātūrae praestātūra
Genitive praestātūrī praestātūrae praestātūrī praestātūrōrum praestātūrārum praestātūrōrum
Dative praestātūrō praestātūrō praestātūrīs
Accusative praestātūrum praestātūram praestātūrum praestātūrōs praestātūrās praestātūra
Ablative praestātūrō praestātūrā praestātūrō praestātūrīs
Vocative praestātūre praestātūra praestātūrum praestātūrī praestātūrae praestātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.