praesentiens

Latin

Etymology

Present participle of praesentiō

Participle

praesentiēns m, f, n (genitive praesentientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praesentiēns praesentiēns praesentientēs praesentientia
Genitive praesentientis praesentientis praesentientium praesentientium
Dative praesentientī praesentientī praesentientibus praesentientibus
Accusative praesentientem praesentiēns praesentientēs, praesentientīs praesentientia
Ablative praesentiente, praesentientī1 praesentiente, praesentientī1 praesentientibus praesentientibus
Vocative praesentiēns praesentiēns praesentientēs praesentientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.