praeripiens

Latin

Etymology

Present participle of praeripiō

Participle

praeripiēns m, f, n (genitive praeripientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praeripiēns praeripiēns praeripientēs praeripientia
Genitive praeripientis praeripientis praeripientium praeripientium
Dative praeripientī praeripientī praeripientibus praeripientibus
Accusative praeripientem praeripiēns praeripientēs, praeripientīs praeripientia
Ablative praeripiente, praeripientī1 praeripiente, praeripientī1 praeripientibus praeripientibus
Vocative praeripiēns praeripiēns praeripientēs praeripientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.