praenitens

Latin

Etymology

Present participle of praeniteō

Participle

praenitēns m, f, n (genitive praenitentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praenitēns praenitēns praenitentēs praenitentia
Genitive praenitentis praenitentis praenitentium praenitentium
Dative praenitentī praenitentī praenitentibus praenitentibus
Accusative praenitentem praenitēns praenitentēs, praenitentīs praenitentia
Ablative praenitente, praenitentī1 praenitente, praenitentī1 praenitentibus praenitentibus
Vocative praenitēns praenitēns praenitentēs praenitentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.