praemittendus

Latin

Etymology

Future passive participle of praemittō.

Participle

praemittendus m (feminine praemittenda, neuter praemittendum); first/second declension

  1. which is to be forwarded

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praemittendus praemittenda praemittendum praemittendī praemittendae praemittenda
Genitive praemittendī praemittendae praemittendī praemittendōrum praemittendārum praemittendōrum
Dative praemittendō praemittendae praemittendō praemittendīs praemittendīs praemittendīs
Accusative praemittendum praemittendam praemittendum praemittendōs praemittendās praemittenda
Ablative praemittendō praemittendā praemittendō praemittendīs praemittendīs praemittendīs
Vocative praemittende praemittenda praemittendum praemittendī praemittendae praemittenda
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.