praemissus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praemittō.

Participle

praemissus m (feminine praemissa, neuter praemissum); first/second declension

  1. sent forward or ahead

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praemissus praemissa praemissum praemissī praemissae praemissa
Genitive praemissī praemissae praemissī praemissōrum praemissārum praemissōrum
Dative praemissō praemissae praemissō praemissīs praemissīs praemissīs
Accusative praemissum praemissam praemissum praemissōs praemissās praemissa
Ablative praemissō praemissā praemissō praemissīs praemissīs praemissīs
Vocative praemisse praemissa praemissum praemissī praemissae praemissa

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.