praelucens

Latin

Etymology

Present participle of praelūceō.

Participle

praelūcēns m or f or n (genitive praelūcentis); third declension

  1. lighting the way

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praelūcēns praelūcēns praelūcentēs praelūcentia
Genitive praelūcentis praelūcentis praelūcentium praelūcentium
Dative praelūcentī praelūcentī praelūcentibus praelūcentibus
Accusative praelūcentem praelūcēns praelūcentēs, praelūcentīs praelūcentia
Ablative praelūcente, praelūcentī1 praelūcente, praelūcentī1 praelūcentibus praelūcentibus
Vocative praelūcēns praelūcēns praelūcentēs praelūcentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.