praejudicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praejūdicō.
Participle
praejūdicātus m (feminine praejūdicāta, neuter praejūdicātum); first/second declension
- Alternative form of praeiudicatus
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | praejūdicātus | praejūdicāta | praejūdicātum | praejūdicātī | praejūdicātae | praejūdicāta | |
Genitive | praejūdicātī | praejūdicātae | praejūdicātī | praejūdicātōrum | praejūdicātārum | praejūdicātōrum | |
Dative | praejūdicātō | praejūdicātae | praejūdicātō | praejūdicātīs | praejūdicātīs | praejūdicātīs | |
Accusative | praejūdicātum | praejūdicātam | praejūdicātum | praejūdicātōs | praejūdicātās | praejūdicāta | |
Ablative | praejūdicātō | praejūdicātā | praejūdicātō | praejūdicātīs | praejūdicātīs | praejūdicātīs | |
Vocative | praejūdicāte | praejūdicāta | praejūdicātum | praejūdicātī | praejūdicātae | praejūdicāta |
References
- praejudicatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praejudicatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.